Transalp Salzburg naar Riva
De kogel is door de kerk, de treintickets zijn gekocht, de benen staan op springen en het fietske blinkt! Kortom, den Stijn is er klaar voor! Als voorbereiding voor de Grand Raid Cristalp ga ik in mijn vakantie een beetje fietsen in de alpen. Vertrekpunt is Salzburg, dan naar Mittenwald (Garmisch Partenkirchen) und dan naar Riva! Laatste etappe is naar Trento waar ik terug op de trein stap om richting Belgie-land te trekken. Een uitgebreidere routebeschrijving volgt nog (ik moet eerst nog zien langs waar ik allemaal ga gaan).
Ik ga proberen een dagelijks verslag te maken en dan op de website te zetten!
Groeten,
Stijn
2 opmerkingen:
jah,
sta hier momenteel mijnen kelder uit te mesten. moet mij nogal veel bukken en dat is ook goed voor de kuiten natuurlijk. een goed gedacht is al veel waard! de cristalp is voor mij dan ook geen probleem (maar ik ga toch niet met mijn vingers in mijn neus rijden; dat stuurt en ademt nogal moeilijk!)
den man in topvorm
den jaan
Voor de foto's:
Transalp foto's
Etappe 1
Vrijdag
(foto's 1-2)
Ik ben 's morgens om 5u aangekomen in Salzburg, heb dan wat
gegeten en ben dan direct vertrokken richting het Straubingerhaus.
De wegen zijn uitstekend voorzien om met de fiets te rijden, had ik
eigenlijk niet verwacht en ik had er vroeger ook niet op gelet. Vanuit
Salzburg ging het dan langs de luchthaven van Salzburg via Wals naar Unken
en Reith. Ik heb de mtb-wegen gevolgd die goed berijdbaar waren en niet
moeilijk. Alles was redelijk vlak, Waidring, Erpfendorf maar daarna ging
het peil snel omhoog naar het Straubingerhaus wat een zeer mooie hut bleek
te zijn. Dit was mijn eerste (toen nog) zware beklimming. Ik heb er spijtig
genoeg geen gps track van maar op google earth is het pad uitstekend te zien.
Er staat zelfs een informatie teken bij het Straubingerhaus. Toffe mensen
en we waren er maar met 3, dus de matrassenlager was voor mij alleen!
Etappe 2
zaterdag
(Foto's 3-4)
Vandaag ben ik via Koessen, Walchsee, Reitenschoss en Kufstein naar het
Brunnsteinhaus gegaan. De beklimming naar dat huis was niet van de poes!
Ben zelfs moeten afstappen omdat ik mijn evenwicht niet meer kan houden
owv de steilheid. Eens boven gekomen werd er wel een prachtig panorama
voorgeschoteld, eentje om niet meer te vergeten. Ook hier waren er weer
toffe mensen. Onderweg naar dat huis zijn mij nog 3 mannen voorbijgekomen.
2 ervan moesten ook afstappen maar de eerste heeft heel de beklimming in
een stuk uitgereden! Respect. Ik zou dat nu nog niet kunnen, denk ik. De
hoeveelheid volk was hier al een pak groter, veel families die een weekendje
uit hadden.
Etappe 3
zondag
Van het Brunnsteinhaus ging het dan naar Mittenwald, een tocht van 130 km
met nog enkele serieuze beklimmingen in het begin. Ik had eigenlijk gehoopt
dat dat niet zo was. Halverwege was ik dan ook zeer moe. Een goede maaltijd
in Schliersee heeft me weer op mijn fiets gekregen en dan in een ruk door
naar Mittenwald waar bij aankomst een hevige onweersbui op mij zat te wachten.
Zeer mooie dingen gezien onderweg. Plaatsen waar blijkbaar de Duitsers graag
naartoe gaan voor een daguitstap. Ik heb toen ook besloten om de volgende dag
een rustdag te nemen omdat dit toch wel veel van mij had gevraagd.
Rustdag
maandag
Wat een weer! Ben blij dat ik vandaag niet moet fietsen. Heel de dag regen en
onweer. Wim had mij toch geadviseerd om toch maar niet te weinig kleren mee
te nemen maar ik vrees dat ik toch teveel kleren bij heb. Het gewicht van de
rugzak ik zowaar het vervelenste van alles. Vandaag heb ik helemaal niets
gedaan, alleen gegeten en gerust.
Etappe 4
dinsdag
(Foto's 5-8)
Vol goede moed en kracht vertrokken en direct mis gereden! Na ongeveer een uur
op stevig tempo gereden te hebben kwam ik terug in Mittenwald aan. Een mooi
cirkeltje. Enfin, dan maar een goeie regenbroek gekocht en terug op pad gegaan.
Deze keer wel goed gereden, via Scharnitz naar het Karwendelhaus en dan naar de
Falkenhuette. Steile klim op het laatste. Toffe hut en onderweg ernaartoe ook
een andere leuke hut tegengekomen waarvan me de naam ontbreekt. Ik heb er een
spaghetti gegeten als middagmaal. Zeer vriendelijke mensen.
Etappe 5
woensdag
(Foto 9-10)
De eerste paar kilometers te voet afgelegd omdat het via een GR-pad was. Daarna
in pijlvlucht naar beneden tegen snelheden van 50km/u. Het gewicht van de rug-
zak begint me weer parten te spelen. Vandaag in Pertisau aangekomen. Wat een
mondain dorp. Hier vind je van die golfbaan dingen en van die mensen die je
raar aankijken omdat ze vies zijn van modder. Ze lopen er eigenlijk allemaal
belachelijk bij met van die geruite polohemdjes en al! Ik heb toch wel even
moeten lachen. Ik heb er een pizza gegeten en ben dan doorgefietst tot de
Bayreuther huette. Knappe hut en zeer vriendelijk mensen. Ook hier waren weer
heel wat jongeren. Ik heb hier ook een man (Marc uit Rheinland Westfalen) ontmoed
met zijn hond. Het eten was niet zo overdadig maar ik heb wel heerlijk geslapen.
Etappe 6
donderdag
In de regen vertrokken maar vanaf vandaag zou het weer gaan omslaan. Ben via
Reith im Alpbachtal naar Fuegen en Hochfuegen gereden. Tegen de middag was mijn
batterijtje al helemaal leeg. Enige mogelijkheid: veel boeffen in Hochfuegen en
dan maar weer door en de tocht vroeger afbreken dan voorzien. Na Hochfuegen nog
even klimmen en dan een mooie afdaling naar Weerberg en Mittenberg. Afdalen ging
goed, er zat een stukje single track bij waar ik voor de veiligheid toch maar
afgestapt ben.
Etappe 7
vrijdag
(Foto 11-12)
De Geisljoch is echt de moeite om te beklimmen. Het uitzicht dat je voorgeschoteld
krijgt als je de joch bereikt is enorm. De zillertaler alpen liggen aan je voeten.
Heb een mooie panorama-foto getrokken. Daarna als een speer naar beneden en het
blijft naar beneden gaan tot in Mayrhofen. Daar heb ik was gegeten en een
overnachting gezocht in Ginzling. Ben de Duitse bende weer tegengekomen onderweg
naar Ginzling. Leuk. De vrouw waar ik altijd mee babbel zat er blijkbaar wel echt
door. Maar toch chapeau dat ze dat op die leeftijd nog ondernemen!
Etappe 8
zaterdag
(Foto's 13-17)
Er was nog iemand anders in die Zimmerfrei waar ik was, een Duitser. Toffe kerel.
Hij is ongeveer dezelfde tocht aan het ondernemen. Vandaag een beklimming naar
de Schlegeisspeicher. Knap, die dam. Een helikopter was er houte muren naar boven
aan het brengen. Ze waren ergens een hut aan het bouwen. Daarna ben ik doorgestoken
naar de Pfitscherjoch en heb ik wat gegeten in het Pfitcherjochhaus. De verdere weg
was een mooie afdaling naar St. Jakob en naar Vipiteno. Van daaruit gaat het recht-
streeks naar Brixen. Ik viel wel om van het grote prijsverschil tussen Italie (duur)
en Oostenrijk (goedkoop). De gastvrijheid is ook wat afgenomen bij het overschrijden
van de grens.
Etappe 9
zondag
(Foto's 18-19)
Amai, vandaag weer serieus geklommen. Ik heb dan ook de laatste beklimming gelaten
voor wat hij was (Kronplatz). Ik ben de Duitse bende weer tegengekomen onderweg.
Ze hebben de Luesener Alm niet gedaan en zijn via het dal gekomen. Toeval wil het
dat ik die Duitser van uit Ginzling ook weer tegengekomen ben. Die was echt op zijn
tandvlees aan het fietsen, kon bijna geen pap meer zeggen. De afdaling naar San
Vigilio was de moeite. Je kon het dorpje in de vallei zien liggen en het vervolg
van de weg ook.
Rustdag
maandag
Heel de voormiddag in bed gelegen. 's Middags dan 2 pizza's gegeten en 's avonds
ook. Goed uitgerust want de volgende etappe is niet van de poes. De zoon van de
huisbazin heeft meegedaan aan de Olympische winterspelen in Salt Lake city. In
de eerste ronde stond hij zelfs 5de. Leuke kerel en ook leuke moeder.
Etappe 10
dinsdag
(Foto's 20-22)
Van San Vigilio ging het langs de Fanes huette en lago di limo omhoog. Vandaaruit
naar beneden maar dan wel niet op de fiets. Daarna terug klimmen naar de Pralongia
huette en dan terug naar beneden naar Arabba. Vandaag was eigenlijk niet zo'n
moeilijke dag. In Arabba merk je al dat je niet meer zo ver in Sud Tirol bent. Ik
heb in een pizzeria gegeten waar ze letterlijk geen woord Engels konden of Duits.
Etappe 11
woensdag
(Foto's 23-25)
Vandaag afgezien, en direct vanaf het begin! Een verkeerde weg ingeslagen en van
mijn fiets moeten stappen en naar boven moeten wandelen. Wat een beklimming. Ik
schat zo'n 2 km maar behoorlijk zwaar. Eens boven ben ik doorgestoken door passo
Pordoi (hetzelfde als mijn hotel heette) naar lago Fedaia. Steile afdaling met
veel schapen en mensen langs de weg. Na dat meer volgt een serieuze afdaling met
snelheden boven de 60 km/u tot Canazei. Vandaaruit is het vlak tot Moena. Dan volgt
weer een beklimming naar de Karerpass. En toen begon het voor mij. Ik heb ergens
een peil gemist en behoorlijk om gereden, pff. Ik ben toen afgedaald naar ongeveer
800 meter en toen weer moeten stijgen tot 1800m (Passo Lavaze). Dat kwam nog
bovenop de gewone beklimmingen. Gelukkig ging het hierna enkel nog bergafwaarts.
Ik heb 's avonds in een hotel geslapen waar ook geen woord duits of engels
gesproken werd. Eigenlijk wel leuk.
Etappe 12
donderdag
Vandaag mijn laatste lange tocht vanuit Cavalese omhoog naar passo Manghen. Daarna
recht naar onder naar Telve en dan stijgen naar Torcegno. Nog even op de tanden
bijten en dan was ik in Levico. Blijkbaar het Mekka van de hollanders. Niet zo
leuk als je in een hotel aankomt en dan blijken de Italianen hier al zo gewoon
te zijn aan die hollanders dat ze zelfs al vloeiend nederlands spreken. Enfin,
ik heb deze bittere pil maar geslikt en heb een frisse duik genomen in het
zwembad van het hotel. De transalp zit erop.
Etappetje 13
vrijdag
Korte etappe van Levico naar Trento waar ik morgen de trein zal nemen. Tip voor
deze stad: het goedkoopste hotel kost 49 euro per nacht MAAR er is een jeugdhotel
waar je voor 14 euro per nacht kunt blijven slapen. Vriendelijke mensen behalve
bij het eten.
Een reactie posten